Op 23 januari 2019 heeft de kantonrechter in Utrecht een opmerkelijke uitspraak gedaan in een procedure over onbetaalde verzekeringspremies.
Een terechte vordering
Op het moment van dagvaarding had de gedaagde een betalingsachterstand van € 100,00. Dit betekent dat gedaagde zijn verplichtingen tegenover ASR niet volledig is nagekomen. Dit moet leiden tot een toewijzing van de vordering. Zou je denken…
Maar nee, de rechter wijst de vordering van de ASR af met de volgende redenering:
Onder 2.6:
De kantonrechter stelt vast dat gedaagde zijn best doet zijn verplichtingen tegenover ASR na te komen en dat hij dat doorgaans ook doet. De beslissing van ASR om de vordering uit handen te geven is begrijpelijk, los van de omstandigheden van deze zaak. De gedaagde heeft immers niet altijd tijdig betaald. Toch oordeelt de kantonrechter dat ASR gezien de omstandigheden onvoldoende noodzaak had de incasso uit handen te geven. Zij had simpel gezegd, wat meer geduld moeten hebben met gedaagde. Die is aantoonbaar van goede wil. ASR had ook meer onderzoek moeten doen naar de gedane betalingen.
In onze ogen is de uitspraak een misslag. Een overeenkomst tussen twee partijen leidt tot verplichtingen over en weer. Komt een van de partijen deze verplichtingen niet of niet volledig na, dan is de schuldenaar in gebreke en in verzuim na ingebrekestelling. De schuldeiser kan haar vordering opeisen. Dat is hoe het juridisch werkt.
De kantonrechter lijkt echter aanvullende eisen te stellen: De verplichtingen moeten in principe worden nagekomen, maar als iemand zijn ‘best’ doet en ‘doorgaans’ wel zijn verplichtingen voldoet dan kan het toch zijn dat de schuldeiser niet mag dagvaarden. De schuldeiser moet geduld hebben als een schuldenaar van goede wil is.
Wij vinden dit opmerkelijk. De uitspraak leidt in de praktijk tot rechtsonzekerheid, want hoe stel je objectief vast dat iemand zijn best doet en hoe weet een schuldeiser of hij genoeg geduld heeft gehad?
Dagelijks zijn wij bezig met het incasseren van vorderingen voor onze schuldeisers. Voordat wij gaan dagvaarden, kijken we of er een rechtsgrond is. We adviseren schuldeisers in sommige gevallen wat geduld te hebben, omdat te verwachten is dat de betaling alsnog zal volgen. Dan is een procedure niet nodig. Maar het feit blijft dat in de wet geregeld is dat een schuldeiser niet verplicht kan worden om te wachten met een vordering of een betaling in termijnen te accepteren.
Heeft u vragen naar aanleiding van dit artikel? Neemt u dan gerust contact op met een van onze medewerkers.
